Wpływ leczenia omalizumabem na remodeling dróg oddechowych oceniony za pomocą tomografii komputerowej wysokiej rozdzielczości (TKWR) u chorych na ciężką astmę alergiczną

Wstęp: Remodeling dróg oddechowych jest istotną składową utrwalonej obturacji w ciężkiej astmie. Tomografia komputerowa wysokiej rozdzielczości (TKWR) to skuteczna metoda wykrywania zmian w strukturze dróg oddechowych. Celem pracy jest wykorzystanie TKWR do oceny zmian w remodelingu dróg oddechowych u pacjentów z ciężką astmą alergiczną leczonych biologicznie omalizumabem. Materiał i metody: U 12 pacjentów z ciężką astmą alergiczną, wykonano TKWR klatki piersiowej przed i po leczeniu omalizumabem. W wybranych oskrzelach obliczono następujące parametry: pole powierzchni ściany oskrzela (BA, bronchial wall area), również skorygowane o powierzchnię ciała (BSA, body surface area); procent powierzchni ściany oskrzela (WA%, wall area); i stosunek powierzchni światła do całkowitej powierzchni oskrzela (Ai / Ao). Odpowiedź kliniczną na leczenie oceniano za pomocą kwestionariusza kontroli astmy (ACQ, asthma control questionnaire), kwestionariusza jakości życia w astmie (AQLQ, asthma quality of life questionnaire) i liczby zaostrzeń w ciągu roku. Ocena obejmowała również spirometrię i eozynofilię krwi obwodowej. Wyniki: Leczenie spowodowało istotną poprawę ACQ (p = 0.035) i AQLQ (p = 0.001). Zaobserwowano istotną redukcję zaostrzeń w ciągu roku (p = 0.002) i zmniejszenie dziennej dawki steroidu sytemowego (p = 0.032). Natężona objętość wydechowa pierwszosekundowa (FEV1, forced expiratory volume in 1 second) i eozynofilia krwi obwodowej nie uległy zmianie (p = 0.846 i p = 0.221). Wymiary dróg oddechowych (Ai/Ao) poszczególnych oskrzeli były zgodne ze średnią parametrów obliczonych dla wszystkich zmierzonych oskrzeli. Chociaż zaobserwowano znaczny spadek WA (p = 0.002) i WA/BSA (p = 0.002), WA% i Ai/ /Ao nie uległy poprawie (p = 0.39 i p = 0.49). Nie stwierdzono korelacji między zmianami w drogach oddechowych a zmianami w spirometrii lub parametrach klinicznych. Wniosek: Pomimo skuteczności klinicznej omalizumabu, jego wpływ na remodeling dróg oddechowych może być ograniczony.