Alergiczny nieżyt nosa—Problem epidemiologiczny, ekonomiczny i społeczny XXI wieku

Nieżyt nosa może być spowodowany przez różnorodne czynniki alergiczne i niealergiczne. Powstaje również w wyniku ich jednoczesnego oddziaływania na błonę śluzową nosa. Alergiczny nieżyt nosa występuje u około 10–25% populacji ludzkiej, co powoduje, że jest uznawany za najczęstszą alergiczną chorobę świata. Spośród dzieci z alergicznym nieżytem nosa aż 30% choruje na sezonowy nieżyt nosa, a tylko u 10% stwierdza się postać całoroczną nieżytu. W Polsce, w grupie badanej przez Bręborowicza i wsp., alergiczny nieżyt nosa obserwowano u 16.7% dzieci w wieku 6–7 lat, natomiast w badaniach Emeryka i wsp. całoroczny nieżyt występował u 3.6%, a sezonowy u 6.2% dzieci w wieku 8–15 lat. Alergiczny nieżyt nosa—podobnie do innych chorób—powoduje określone koszty bezpośrednie, pośrednie i ukryte. W 2002 roku w Stanach Zjednoczonych koszty bezpośrednie wynosiły około 4.195 miliarda dolarów, a koszty pośrednie osiągnęły wartość około 665 milionów dolarów, co w sumie dawało kwotę 4.863 miliarda dolarów. Alergiczny nieżyt nosa często występuje z licznymi chorobami układu oddechowego, co istotnie zwiększa koszty leczenia ponoszone przez chorego oraz straty finansowe państwa. Rzutuje także niekorzystnie na sytuację społeczną chorych, istotnie pogarszając jakość życia pacjentów i ich rodzin.