Domowe leczenie tlenem (DLT) w Polsce w latach 1986–2005
by
Wojciech Szafrański
1,*, 
Jan Zieliński
2 and
Kierownicy Ośrodków Domowego Leczenia Tlenem w Polsce
† 1
Ośrodek Domowego Leczenia Tlenem, Oddział Pulmonologiczny, Wojewódzkiego Szpitala Specjalistycznego w Radomiu, ul. Aleksandrowicza 5, 26-617 Radom, Poland
2
Koordynator Domowego Leczenia Tlenem w Polsce w latach 1985–2003, Instytut Gruźlicy i Chorób Płuc w Warszawie, Warszawie, Poland
*
Author to whom correspondence should be addressed.
†
Renata Antczak-Bonikowska (Szczecin), Beata Asankowicz-Bargiel (Ostrów Wielkopolski), Aleksander Barinow-Wojewódzki (Ludwikowo), Przemysław Bieleń (Warszawa—Instytut), Dorota Białek (Czerwona Góra/Kielce), Henryka Brysiewicz (Białystok), Grzegorz Bzdon (Częstochowa), Halina Cempura-Strzelecka (Sucha Beskidzka), Janusz Cichocki (Poznań—Centrum), Agata Cieślik (Łomża), Szczepan Cofta (Poznań—Klinika), Urszula Czechowska (Radom), Małgorzata Czajkowska-Malinowska (Bydgoszcz), Jolanta Dobrzańska (Chełm), Barbara Domańska-Ulińska (Płock), Andrzej Durda (Lublin—PKP), Szymon Dworniczak (Zabrze), Marzena Filipowska (Kraków), Stanisław Frankiewicz (Konin), Sławomir Garbicz (Słupsk), Dorota Górecka (Warszawa—Instytut), Iwona Jurewicz (Biała Podlaska), Teresa Izbicka-Bziom (Suwałki), Maria Jasionowicz (Lublin), Tomasz Kachel (Bystra Śląska), Hagar Khalid (Siewierz), Ewa Kloska (Międzyrzecz), Małgorzata Koblak (Opole), Andrzej Kolczyński (Tarnowskie Góry), Leszek Konofalski (Siewierz), Ewa Kozak (Torzym), Aneta Kozieł (Siewierz), Ewa Krasowska (Gdańsk), Andrzej Krzywiecki (Zabrze), Ewa Lisiecka (Bystra Śląska), Ewa Łączyńska-Kozerska (Zakopane), Artur Małek (Koszalin), Dorota Małosek (Szczecin—ZOZ), Karol Martynek (Krosno), Marta Mazur (Lublin—PKP), Krzysztof Michalski (Ełk), Jacek Nasiłowski (Warszawa—Klinika AM), Bożena Nowak (Stalowa Wola), Elwira Nykiel-Nalepa (Rzeszów), Alicja Olejniczak-Mania (Ludwikowo), Wiktor Olczyk (Sieradz), Wojciech Papiewski (Radom), Magdalena Pawelec-Winiarz (Szklarska Poręba), Beata Pielasa (Rudka-Mrozy), Hanna Krystyna Płodzyńska (Kowary), Anna Polańska-Eisler (Zielona Góra), Barbara Połubińska (Olsztyn), Wojciech Remiszewski (Lublin—Klinika), Beata Retkowska (Włocławek), Danuta Rutkowska (Ludwikowo), Krystyna Rybołowicz Kułaga (Tarnów), Wanda Setto (Prabuty), Krzysztof Skrzypek (Zamość), Wojciech Skucha (Proszowice), Lucyna Sokołowska (Kraków), Jarosław Sokołowski (Włocławek), Ewa Sporna (Łódź), Jacek Stachera (Skierniewice—Rawa Mazowiecka), Jolanta Szulc (Nowe Miasto Lubawskie), Paweł Śliwiński (Warszawa—Instytut), Wojciech Trznadel (Zielona Góra), Hanna Wołodko (Bartoszyce), Małgorzata Wygaś-Warzecha (Bystra Śląska), Elżbieta Ziemecka-Rakowska (Lublin—Szpital PKP), Adam Zięba (Ostrołęka).
Adv. Respir. Med. 2007, 75(4), 331-342; https://doi.org/10.5603/ARM.27956
Submission received: 24 January 2007
/
Revised: 26 October 2007
/
Accepted: 26 October 2007
/
Published: 26 October 2007
Abstract
Introduction: Long-term domiciliary oxygen therapy (LTOT) is part to of pulmonary care system. Uniform qualification criteria and methods of follow-up for patients undergoing LTOT have been adopted. There are 63 LTOT centres located in Poland run by specialists in pulmonology. On the occasion of 20 years of LTOT in Poland, an analysis of its development, number of patients treated, diagnoses, survival and equipment was performed. Material and methods: Data were taken from structurized LTOT centres reports. Results and conclusions: A history of LTOT may be divided into 3 periods, steady grow in the years 1986–1991, stagnation between 1992–2000 and rapid grow in the last 3 years. On 01.01.2006 there was 2601 patients receiving LTOT therapy. The most common diagnosis was COPD (85%) followed by kyphoscolisis (5%), TB sequels (4.6%), IPF (3.6%) and other rare diseases. Treatment is reimbursed by the National Health System. Oxygen is administered via an oxygen concentrator. Due to insufficient resources from the NHS the needs for LTOT treatment are not fulfilled. There are 8.4 patients treated with LTOT per 100,000 people, with large regional differences ranging from 3.7 to 14.9/100 000. The most frequent cause of death in patients receiving LTOT treatment was exacerbation of respiratory failure (71.3%), followed by sudden death (5.1%), myocardial infarction or pulmonary embolism (4.4%), lung cancer (4%) and other or not known causes (15.2%). Survival in patients receiving LTOT treatment from the years 1986–1995 was rather short: 54.6% survived less than 3 years, 3–4 years survived 13.3%, 4–5 years 11.3% and more than 5 years survived 19.7% of treated patients.
Keywords:
long-term oxygen therapy; Poland; 1986–2005
Share and Cite
MDPI and ACS Style
Szafrański, W.; Zieliński, J.; Kierownicy Ośrodków Domowego Leczenia Tlenem w Polsce. Domowe leczenie tlenem (DLT) w Polsce w latach 1986–2005. Adv. Respir. Med. 2007, 75, 331-342. https://doi.org/10.5603/ARM.27956
AMA Style
Szafrański W, Zieliński J, Kierownicy Ośrodków Domowego Leczenia Tlenem w Polsce. Domowe leczenie tlenem (DLT) w Polsce w latach 1986–2005. Advances in Respiratory Medicine. 2007; 75(4):331-342. https://doi.org/10.5603/ARM.27956
Chicago/Turabian StyleSzafrański, Wojciech, Jan Zieliński, and Kierownicy Ośrodków Domowego Leczenia Tlenem w Polsce. 2007. "Domowe leczenie tlenem (DLT) w Polsce w latach 1986–2005" Advances in Respiratory Medicine 75, no. 4: 331-342. https://doi.org/10.5603/ARM.27956
