Wpływ menopauzy na nasilenie obturacyjnego bezdechu sennego (OBS) u kobiet

Wstęp: U kobiet obturacyjny bezdech senny (OBS) najczęściej występuje po menopauzie. Celem pracy było porównanie zaawansowania OBS u kobiet po menopauzie (grupa E−) oraz u kobiet z zachowaną aktywnością estrogenową (kobiety przed menopauzą lub stosujące hormonalna terapię zastępczą—grupa E+). Materiał i metody: Zbadano 147 kobiet chorych na OBS w średnim wieku 58.1 ± 9.4 roku. Badane kobiety charakteryzowały się otyłością (BMI = 34 ± 7.9 kg/m²) oraz umiarkowanym lub ciężkim OBS (AHI/RDI = 35.9 ± 20.9), średnie SaO₂ wynosiło 89.4 ± 5.8%. Grupa E− składała się z 116 chorych (75.5%), a grupa E+—z 36 (24.5%). Wyniki: Nasilenie choroby było większe w grupie E+ (AHI/RDI = 42 ± 26.6; BMI = 37.6 ± 10.1 kg/m²) w porównaniu z grupą E− (AHI/RDI = 33.9 ± 18.4; p = 0.04 i BMI = 32.8 ± 6.7 kg/m²; p = 0.001). Analiza regresji wielokrotnej ujawniła znamienną ujemną korelację między AHI/RDI i wiekiem (β = −0.29; p = 0.03). Po wyłączeniu wpływu wieku i BMI (analiza kowariancji) badane grupy nadal się różniły wartościami AHI/RDI (R = 0.24; p = 0.03). Wnioski: Większość kobiet chorych na OBS, które zakwalifikowano do leczenia CPAP, było w okresie menopauzy (75.5%). Nasilenie OBS (AHI/RDI) po wyłączeniu wpływu wieku i masy ciała było większe w grupie z zachowaną aktywnością estrogenową.