Next Issue
Volume 84, May
Previous Issue
Volume 84, December
 
 
arm-logo

Journal Browser

Journal Browser
Advances in Respiratory Medicine is published by MDPI from Volume 90 Issue 4 (2022). Previous articles were published by another publisher in Open Access under a CC-BY (or CC-BY-NC-ND) licence, and they are hosted by MDPI on mdpi.com as a courtesy and upon agreement with Via Medica.
From the start of 2016, the journal uses article numbers instead of page numbers to identify articles. If you are required to add page numbers to a citation, you can do with using a colon in the format [article number]:1–[last page], e.g. 10:1–20.

Adv. Respir. Med., Volume 84, Issue Supp. I (April 2016) – 12 articles , Pages 1-71

  • Issues are regarded as officially published after their release is announced to the table of contents alert mailing list.
  • You may sign up for e-mail alerts to receive table of contents of newly released issues.
  • PDF is the official format for papers published in both, html and pdf forms. To view the papers in pdf format, click on the "PDF Full-text" link, and use the free Adobe Reader to open them.
Order results
Result details
Select all
Export citation of selected articles as:
291 KiB  
Editorial
Antybiotyki makrolidowe w chorobach układu oddechowego. Rekomendacje Polskiej Grupy Ekspertów—2015
by Andrzej Emeryk, Henryk Mazurek, Michał Pirożyński, Janusz Klatka, Wojciech Służewski, Adam Antczak, Małgorzata Bartkowiak-Emeryk, Magdalena Kowalska and Agata Dutkowska
Adv. Respir. Med. 2016, 84(Supp. I), 53-71; https://doi.org/10.5603/ARM.45562 - 21 Apr 2016
Viewed by 249
Abstract
Antybiotyki makrolidowe (makrolidy) obok antybiotyków beta-laktamowych są najczęściej używaną grupą antybiotyków [...] Full article
92 KiB  
Review
Sprawozdanie z XII Konferencji Polsko-Białorusko-Ukraińskiej Grupy Roboczej PTChP w Grodnie (Białoruś)
by Piotr Gutkowski
Adv. Respir. Med. 2016, 84(Supp. I), 51-52; https://doi.org/10.5603/ARM.45561 - 21 Apr 2016
Viewed by 250
Abstract
Grupa Robocza została powołana do życia w Łodzi w 2004 roku podczas XXVIII Zjazdu Polskiego Towarzystwa Chorób Płuc [...] Full article
234 KiB  
Review
Pirfenidon—Skuteczny lek w leczeniu samoistnego włóknienia płuc
by Wojciech J. Piotrowski
Adv. Respir. Med. 2016, 84(Supp. I), 41-50; https://doi.org/10.5603/ARM.45560 - 21 Apr 2016
Viewed by 297
Abstract
Samoistne włóknienie płuc (SWP) jest przewlekłą postępującą chorobą ograniczoną do płuc, prowadzącą do restrykcyjnych zaburzeń wentylacji, niewydolności oddechowej, inwalidztwa i przedwczesnego zgonu. Wykazuje charakterystyczne cechy w badaniu tomograficznym klatki piersiowej wysokiej rozdzielczości (tak zwany radiologiczny wzorzec zwykłego śródmiąższowego zapalenia płuc), a duża zgodność [...] Read more.
Samoistne włóknienie płuc (SWP) jest przewlekłą postępującą chorobą ograniczoną do płuc, prowadzącą do restrykcyjnych zaburzeń wentylacji, niewydolności oddechowej, inwalidztwa i przedwczesnego zgonu. Wykazuje charakterystyczne cechy w badaniu tomograficznym klatki piersiowej wysokiej rozdzielczości (tak zwany radiologiczny wzorzec zwykłego śródmiąższowego zapalenia płuc), a duża zgodność cech radiologicznych z obrazem histopatologicznym pozwala na rozpoznanie choroby bez konieczności wykonania biopsji płuca u większości chorych. Mediana przeżycia wynosi około 3.5 roku. Do niedawna nie było skutecznych leków, które mogłyby spowolnić postęp choroby. Dopiero w 2015 roku, na podstawie wyników przeprowadzonych badań klinicznych, eksperci reprezentujący najważniejsze międzynarodowe towarzystwa naukowe wprowadzili do międzynarodowych wytycznych pozytywną rekomendację dla dwóch leków: pirfenidonu (Esbriet®) i nintedanibu (Ofev®). W niniejszym opracowaniu omówiono historię leku pirfenidon, mechanizmy jego działania, najważniejsze badania kliniczne oraz wpływ leku na przebieg samoistnego włóknienia płuc. Full article
334 KiB  
Abstract
Tętnicze nadciśnienie płucne: Aktualny przegląd leczenia
by Sonu Sahni, Marcin Ojrzanowski, Sebastian Majewski and Arunabh Talwar
Adv. Respir. Med. 2016, 84(Supp. I), 25-40; https://doi.org/10.5603/ARM.45559 - 21 Apr 2016
Viewed by 572
Abstract
Nadciśnienie płucne (NP) jest rzadką, wyniszczającą chorobą charakteryzującą się postępującym wzrostem tętniczego ciśnienia płucnego i naczyniowego oporu płucnego, co ostatecznie prowadzi do niewydolności prawej komory serca i zgonu. Obecnie nie istnieje skuteczna terapia tętniczego nadciśnienia płucnego (PAH), chociaż w ciągu ostatniej dekady pojawiły [...] Read more.
Nadciśnienie płucne (NP) jest rzadką, wyniszczającą chorobą charakteryzującą się postępującym wzrostem tętniczego ciśnienia płucnego i naczyniowego oporu płucnego, co ostatecznie prowadzi do niewydolności prawej komory serca i zgonu. Obecnie nie istnieje skuteczna terapia tętniczego nadciśnienia płucnego (PAH), chociaż w ciągu ostatniej dekady pojawiły się środki farmaceutyczne ukierunkowane na leczenie tego schorzenia. Przed oceną dostępnych opcji terapeutycznych, należy postawić ostateczne rozpoznanie PAH, przeprowadzając kompleksowe badanie przedmiotowe oraz badania diagnostyczne. Najczęściej stosowanym badaniem przesiewowym pozostaje echokardiografia, zaś “złotym standardem” diagnostycznym jest cewnikowanie prawego serca. U chorych z potwierdzonym rozpoznaniem możliwy staje się wybór opcji terapeutycznej, która zależy od algorytmu diagnostycznego i ciężkości choroby. Dostępnych jest wiele leków o różnych mechanizmach działania, które rozszerzają naczynia i poprawiają tolerancję wysiłku, jakość życia, a także mogą wpływać na obniżenie śmiertelności. Full article
179 KiB  
Abstract
Przydatność ultrasonograficznego badania płuc w rozpoznawaniu przyczyn nasilenia przewlekłej duszności
by Katarzyna Rogoza and Wojciech Kosiak
Adv. Respir. Med. 2016, 84(Supp. I), 16-24; https://doi.org/10.5603/ARM.45558 - 21 Apr 2016
Viewed by 275
Abstract
Duszność jest nieswoistym objawem wymagającym szybkiej diagnostyki, trafnego rozpoznania i właściwego leczenia. Do najczęstszych przyczyn duszności należy zaostrzenie przewlekłej obturacyjnej choroby płuc (POChP) i przewlekłej niewydolności serca (PNS). Różnicowanie właśnie tych dwóch stanów chorobowych wydaje się kluczowe w diagnostyce stanów nagłych. Jednocześnie podstawowe [...] Read more.
Duszność jest nieswoistym objawem wymagającym szybkiej diagnostyki, trafnego rozpoznania i właściwego leczenia. Do najczęstszych przyczyn duszności należy zaostrzenie przewlekłej obturacyjnej choroby płuc (POChP) i przewlekłej niewydolności serca (PNS). Różnicowanie właśnie tych dwóch stanów chorobowych wydaje się kluczowe w diagnostyce stanów nagłych. Jednocześnie podstawowe narzędzia diagnostyczne jakimi dysponuje lekarz izby przyjęć, takie jak klasyczne badanie rentgenowskie (RTG) klatki piersiowej, elektrokardiografia (EKG) czy badanie stężenia peptydów natriuretycznych, bywają niejednoznaczne. Poszukiwanie dodatkowego narzędzia diagnostycznego wydaje się więc uzasadnione i potrzebne. Przezklatkowa ocena ultrasonograficzna płuc jest prostym i łatwo dostępnym badaniem, umożliwiającym wczesną i jednoznaczną diagnostykę obrzęku płuc oraz różnicowanie go z innymi, niekardiologicznymi przyczynami duszności. Poniższy artykuł poglądowy przybliża aktualną wiedzę na temat przezklatkowego badania ultrasonograficznego płuc (PBUP), zwłaszcza w odniesieniu do jego przydatności klinicznej w różnicowaniu przyczyn nasilenia duszności. Full article
153 KiB  
Abstract
Zmiany płucne w przebiegu raka żołądka—Dwa przypadki zespołu Barda
by Michał Zieliński, Marek Ochman, Jan Głowacki and Jerzy Kozielski
Adv. Respir. Med. 2016, 84(Supp. I), 11-15; https://doi.org/10.5603/ARM.45557 - 21 Apr 2016
Viewed by 251
Abstract
Zespół Barda to zespół chorobowy związany z prosowatym rozsiewem raka żołądka do płuc. Stanowi on trudny problem diagnostyczny z uwagi na konieczność różnicowania z wieloma jednostkami chorobowymi manifestującymi się w zdjęciu radiologicznym klatki piersiowej poprzez zmiany rozsiane w miąższu płucnym. Pierwotne ognisko nowotworu [...] Read more.
Zespół Barda to zespół chorobowy związany z prosowatym rozsiewem raka żołądka do płuc. Stanowi on trudny problem diagnostyczny z uwagi na konieczność różnicowania z wieloma jednostkami chorobowymi manifestującymi się w zdjęciu radiologicznym klatki piersiowej poprzez zmiany rozsiane w miąższu płucnym. Pierwotne ognisko nowotworu w żołądku pozostaje często nieme klinicznie, mimo zaawansowania procesu rozrostowego. Zmiany przerzutowe powodują wiele objawów z zakresu układu oddechowego kierujących proces diagnostyczny w kierunku pierwotnej patologii płucnej. Zespół Barda powinien być zawsze brany pod uwagę w procesie diagnostyczno- różnicowym zmian rozsianych, zwłaszcza z powodu częstości występowania raka żołądka. W pracy przedstawiono dwa przypadki pacjentów, u których w badaniach obrazowych uwidoczniono rozsiane zmiany płucne odpowiadające przerzutom raka żołądka. Full article
138 KiB  
Abstract
Przewlekły kaszel jako objaw refluksu krtaniowo-gardłowego—Opis dwóch przypadków
by Monika Kopka, Milena Małecka and Iwona Stelmach
Adv. Respir. Med. 2016, 84(Supp. I), 7-10; https://doi.org/10.5603/ARM.45556 - 21 Apr 2016
Viewed by 536
Abstract
Refluks krtaniowo-gardłowy (LPR) jest zespołem objawów pojawiających się w następstwie zarzucania treści żołądkowej do krtani, gardła, jamy ustnej, a nawet ucha środkowego i zatok przynosowych. Do typowych objawów refluksu należą: przewlekły kaszel, chrypa, chrząkanie, objawy zapalenia krtani, globus pharyngeus—kula w gardle, dysfagia gardłowo-przełykowa, [...] Read more.
Refluks krtaniowo-gardłowy (LPR) jest zespołem objawów pojawiających się w następstwie zarzucania treści żołądkowej do krtani, gardła, jamy ustnej, a nawet ucha środkowego i zatok przynosowych. Do typowych objawów refluksu należą: przewlekły kaszel, chrypa, chrząkanie, objawy zapalenia krtani, globus pharyngeus—kula w gardle, dysfagia gardłowo-przełykowa, odkrztuszanie i obfity śluzowy zaciek na tylnej ścianie gardła, fetor ex ore. W prezentowanej pracy przedstawiono opisy dwóch przypadków dzieci z przewlekłym kaszlem, u jednego chłopca wysunięto podejrzenie astmy oskrzelowej i stosowano leczenie przeciwastmatyczne bez efektu; u pacjentów na podstawie 24-godzinnej pH-metrii krtaniowo-gardłowej zdiagnozowano refluks krtaniowo-gardłowy. Celem pracy jest podkreślenie wagi prawidłowej identyfikacji objawów LPR przez lekarza pediatrę. Właściwie postawiona diagnoza oraz zastosowanie odpowiedniego leczenia prowadzi do ustąpienia objawów lub znacznego ich zmniejszenia. Full article
81 KiB  
Abstract
Zaburzenia Czynnościowe Układu Oddechowego w Zakresie Parametrów Objętościowych i Przepływów u Dzieci z Nowo Wykrytą Chorobą Tkanki Łącznej
by Joanna Peradzyńska, Katarzyna Krenke, Anna Szylling, Beata Kołodziejczyk, Agnieszka Gazda, Lidia Rutkowska-Sak and Marek Kulus
Adv. Respir. Med. 2016, 84(Supp. I), 6; https://doi.org/10.5603/ARM.45555 - 21 Apr 2016
Viewed by 258
Abstract
Wstęp: Choroby tkanki łącznej (ChTŁ) należą do grupy rzadkich chorób zapalnych, w przebiegu których dochodzi do zajęcia różnych narządów, w tym układu oddechowego. Mimo że zajęcie układu oddechowego nie jest częste, może być przyczyną niewydolności czynnościowej tego narządu. Istnieje niewiele danych na temat [...] Read more.
Wstęp: Choroby tkanki łącznej (ChTŁ) należą do grupy rzadkich chorób zapalnych, w przebiegu których dochodzi do zajęcia różnych narządów, w tym układu oddechowego. Mimo że zajęcie układu oddechowego nie jest częste, może być przyczyną niewydolności czynnościowej tego narządu. Istnieje niewiele danych na temat częstości występowania oraz rodzaju zaburzeń czynnościowych układu oddechowego u dzieci z ChTŁ. Celem pracy była ocena czynności układu oddechowego u dzieci z nowo rozpoznaną chorobą tkanki łącznej oraz po 2 latach od rozpoznania. Materiał i metody: Do badania włączono 98 dzieci (średni wiek 13 ± 3; 76 dziewcząt) leczonych w Klinice Reumatologii Wieku Rozwojowego, Instytutu Reumatologii w Warszawie. Grupę kontrolną stanowiło 80 zdrowych dzieci (średni wiek 12.7 ± 2.4; 50 dziewcząt). Procedury badania obejmowały badania podmiotowe i przedmiotowe, zdjęcie przeglądowe klatki piersiowej oraz badania czynnościowe układu oddechowego—spirometrię i body-pletyzmografię. Badania czynnościowe układu oddechowego powtórzono po 24 miesiącach leczenia. Wyniki: Stwierdzono, że FEV1, FEV1/FVC oraz MEF50 są istotnie niższe u dzieci z ChTŁ w porównaniu z grupą kontrolną, nie stwierdzono różnicy dla FVC oraz TLC. Odsetek nieprawidłowych wyników badania czynnościowego układu oddechowego był istotnie wyższy w grupie dzieci chorych: 41 (42%) v. 9 (11%). Po 24 miesiącach obserwacji nie stwierdzono progresji upośledzenia czynności układu oddechowego wśród chorych dzieci. Wnioski: Zaburzenia czynnościowe układu oddechowego u dzieci z ChTŁ występują stosunkowo często. Mimo że za typowe dla ChTŁ uważa się zaburzenia o charakterze restrykcji, we wstępnej fazie choroby może wystąpić upośledzenie przepływu w drogach oddechowych. Full article
83 KiB  
Abstract
Typowanie Bezpiecznych Antybiotyków u Chorych z Alergią na Amoksycylinę przy Zastosowaniu Kilkuetapowego Protokołu Diagnostycznego
by Krzysztof Specjalski, Karolina Kita-Milczarska, Marta Chełmińska and Ewa Jassem
Adv. Respir. Med. 2016, 84(Supp. I), 5; https://doi.org/10.5603/ARM.45554 - 21 Apr 2016
Viewed by 280
Abstract
Wstęp: Wywiad wskazujący na wystąpienie działań niepożądanych po amoksycylinie, niezależnie od mechanizmu ewentualnej reakcji, zwiększa poczucie lęku u chorych i utrudnia podejmowanie decyzji w przypadku kolejnej antybiotykoterapii, nierzadko prowadząc do niepotrzebnego unikania antybiotyków. Użyteczne byłoby zatem opracowanie praktycznych protokołów określania alternatywnych antybiotyków, które [...] Read more.
Wstęp: Wywiad wskazujący na wystąpienie działań niepożądanych po amoksycylinie, niezależnie od mechanizmu ewentualnej reakcji, zwiększa poczucie lęku u chorych i utrudnia podejmowanie decyzji w przypadku kolejnej antybiotykoterapii, nierzadko prowadząc do niepotrzebnego unikania antybiotyków. Użyteczne byłoby zatem opracowanie praktycznych protokołów określania alternatywnych antybiotyków, które mogłyby być bezpiecznie stosowane w przyszłości. Celem niniejszego badania jest określenie negatywnej wartości predykcyjnej protokołu typowania bezpiecznego antybiotyku u chorych z wywiadem mogącym sugerować nadwrażliwość na amoksycylinę. Materiał i metody: Retrospektywnie przeanalizowano dokumentację medyczną 71 chorych w wieku od 20 do 83 lat z wywiadem natychmiastowej reakcji niepożądanej po podaniu amoksycyliny. Na podstawie typu reakcji chorych podzielono na trzy grupy: A—objawy nietypowe dla reakcji nadwrażliwości; B—łagodne objawy mogące odpowiadać alergii (pokrzywka i/lub obrzęk naczynioruchowy); C—anafilaksja. W grupie A lekiem badanym była amoksycylina, w grupie B—cefuroksym, w grupie C—makrolid: azytromycyna lub klarytromycyna. Follow-up był prowadzony telefonicznie dwukrotnie: 6−12 miesięcy oraz 3−5 lat po badaniach diagnostycznych. Na jego podstawie obliczano negatywną wartość predykcyjną protokołu. Wyniki: Pełen protokół diagnostyczny został ukończony u 62 badanych. Amoksycylina została uznana za bezpieczny antybiotyk u 22, cefuroksym—u 21 a makrolidy—u 19 pacjentów. W czasie badań nie występowały żadne reakcje anafilaktyczne. Na podstawie kwestionariuszy uzupełnianych telefonicznie negatywną wartość predykcyjną protokołu oceniono na 96% po 6−12 miesiącach oraz 97% po 3−5 latach. Wnioski: Kilkuetapowy protokół diagnostyczny obejmujący punktowe testy skórne, testy śródskórne oraz próby prowokacji z amoksycyliną, cefuroksymem i makrolidami (w zależności od wywiadu) jest bezpieczny i umożliwia ustalenie bezpiecznego antybiotyku u większości pacjentów. Full article
72 KiB  
Abstract
Stężenie Markerów Związanych z Apoptozą (sFasL, TNF-α, p53 i bcl-2) w Surowicy Chorych na POChP
by Monika Kosacka, Irena Porębska, Anna Korzeniewska, Renata Rubinsztajn, Marcin Grabicki, Renata Jankowska, Halina Batura-Gabryel and Ryszarda Chazan
Adv. Respir. Med. 2016, 84(Supp. I), 4; https://doi.org/10.5603/ARM.45553 - 21 Apr 2016
Viewed by 294
Abstract
Wstęp: Proces apoptozy może odgrywać ważną rolę w patogenezie przewlekłej obturacyjnej choroby płuc (POChP). Autorzy ocenili stężenie markerów związanych z regulacja apoptozy, w tym markerów indukujących apoptozę—TNF-α, sFasL i białka p53 oraz hamujących apoptozę—bcl-2. Ponadto w pracy oceniono związek pomiędzy badanymi markerami a [...] Read more.
Wstęp: Proces apoptozy może odgrywać ważną rolę w patogenezie przewlekłej obturacyjnej choroby płuc (POChP). Autorzy ocenili stężenie markerów związanych z regulacja apoptozy, w tym markerów indukujących apoptozę—TNF-α, sFasL i białka p53 oraz hamujących apoptozę—bcl-2. Ponadto w pracy oceniono związek pomiędzy badanymi markerami a parametrami klinicznymi POChP. Materiał i metody: Do grupy badanej włączono 181 chorych na POChP (60 kobiet, wiek 62.2 ± 9.37 lat, FEV1% 55.2 ± 19.98%), grupa kontrolna złożona była z 29 osób (11 kobiet). Stężenia TNF-α, sFasL, p53 i bcl-2 w surowicy oznaczono metodą ELISA (enzyme-linked immunosorbent assay). Wyniki: Średnie stężenie sFasL w surowicy chorych na POChP wynosiło 0.092 ± 0.077 ng/mL, a stężenie TNF-α 2.911 ± 3.239 pg/mL. Stężenia w grupie chorych i grupie kontrolnej nie różniły się, nie stwierdzono również korelacji pomiędzy badanymi markerami a parametrami klinicznymi, takimi jak FEV1%, BMI, RV% (objętość zalegająca w % wartości należnej) oraz wskaźnikiem BODE. Mimo użycia dwóch różnych metod diagnostycznych stężenie bcl-2 przekraczało poziom detekcji u 15 chorych, a stężenie p53 było wyższe od progu detekcji zaledwie u 3 chorych. Stężenia bcl-2 wahały się od 0.418 do 11.423 ng/mL a p53 od 90.772 do 994.749 pg/mL. Wnioski: Nie stwierdzono różnic w stężeniach markerów pro- i anty-apoptotycznych pomiędzy grupą chorych na POChP i grupą kontrolną. Stężenia badanych markerów nie korelowały z parametrami klinicznymi. Full article
177 KiB  
Editorial
Wpływ Akceptacji Choroby na Jakość Życia Pacjentów z Przewlekłą Obturacyjną Chorobą Płuc (POC hP)
by Beata Jankowska-Polańska, Maria Kasprzyk, Anna Chudiak and Izabella Uchmanowicz
Adv. Respir. Med. 2016, 84(Supp. I), 3; https://doi.org/10.5603/ARM.45552 - 21 Apr 2016
Cited by 2 | Viewed by 449
Abstract
Wstęp: Jedną z najczęstszych, przewlekłych chorób układu oddechowego jest przewlekła obturacyjna choroba płuc (POChP). W znacznym stopniu ogranicza funkcjonowanie chorego w aspekcie fizycznym, społecznym oraz emocjonalnym, obniżając równocześnie jego jakość życia. Celem pracy jest określenie wpływu akceptacji choroby na jakość życia pacjentów z [...] Read more.
Wstęp: Jedną z najczęstszych, przewlekłych chorób układu oddechowego jest przewlekła obturacyjna choroba płuc (POChP). W znacznym stopniu ogranicza funkcjonowanie chorego w aspekcie fizycznym, społecznym oraz emocjonalnym, obniżając równocześnie jego jakość życia. Celem pracy jest określenie wpływu akceptacji choroby na jakość życia pacjentów z przewlekłą obturacyjną chorobą płuc. Materiał i metody: W badaniu wzięło udział 105 pacjentów (29 kobiet, 76 mężczyzn) chorych na POChP. Do badania wykorzystano analizę dokumentacji medycznej, kwestionariusz akceptacji choroby (AIS) oraz kwestionariusz oceny jakości życia (WHOQOL-Bref). Wyniki: U pacjentów z POChP wykazano istotny wpływ akceptacji choroby na jakość życia. We wszystkich dziedzinach jakość życia silnie koreluje z poziomem akceptacji choroby: domena somatyczna (I—23.4 ± 13.7; II—47.9 ± 11.2; III—68.9 ± 12.8), psychologiczna (I—40.4 ± 9.2; II—63.9 ± 9.7; III—74.9 ± 10.1), socjalna (I—48.4 ± 12.5; II—69.6 ± 12.7; III—74.9 ± 10.1), środowiskowa (I—45.4 ± 10.7; II—62.3 ± 11.6; III—71.5 ± 10.0) (p < 0.001). Wnioski: Istnieje korelacja między stopniem akceptacji choroby a jakością życia pacjentów z POChP. Na poziom akceptacji choroby istotnie wpływają: starszy wiek, wyższe wykształcenie, dłuższy czas trwania choroby, liczba hospitalizacji, stadium choroby, występowanie duszności, ograniczenia w codziennych czynnościach, leczenie farmakologiczne, poziom wiedzy oraz stosowane zachowania zdrowotne. Full article
109 KiB  
Case Report
European Spirometry Driving Licence w Polsce—Pierwsze Polskie Szkolenie Spirometryczne w Ramach ERS HER MES Spirometry Project
by Waldemar Tomalak, Monika Franczuk, Paweł Kuca and Małgorzata Czajkowska-Malinowska
Adv. Respir. Med. 2016, 84(Supp. I), 1-2; https://doi.org/10.5603/ARM.45551 - 21 Apr 2016
Viewed by 278
Abstract
Inicjatywa Harmonized Education of Respiratory Medicine in European Specialties (HERMES) zrodziła się w Europejskim Towarzystwie Oddechowym w 2005 roku [...] Full article
Previous Issue
Next Issue
Back to TopTop